Kiedy alkohol przejmuje kontrolę: zrozumienie zaburzeń związanych z używaniem alkoholu

Jak mówi stare przysłowie: „Najpierw ty się napijesz, potem drink napije się, a na końcu drink napije się ciebie”. Ten postęp od okazjonalnego picia do uzależnienia wpłynął na życie niezliczonej liczby osób, w tym pisarza F. Scotta Fitzgeralda, który przez całe swoje dorosłe życie zmagał się z nadużywaniem alkoholu. Pomimo tego, że przed śmiercią w wieku 44 lat zachował trzeźwość przez rok, lata picia już dały o sobie znać.

Śliskie zbocze

Nikt nie spodziewa się, że rozwiną się u niego problemy z piciem. Często zaczyna się niewinnie: pierwszy smak, potem weekendowe drinki z przyjaciółmi. Weekend może zacząć wkradać się w czwartek lub środę, zwłaszcza po ciężkim tygodniu. W końcu picie staje się wieczorne. Niektórzy ludzie potrzebują alkoholu rano, aby utrzymać ręce, lub piją o trzeciej nad ranem, aby uspokoić pędzące umysły.

Niezależnie od tego, czy nazywamy siebie „alkoholikami”, czy nie, kiedy picie powoduje problemy, które stale się pogłębiają, czas zwrócić na to uwagę.

Zdefiniowanie problemu

Czy alkoholizm jest chorobą? Krótka odpowiedź brzmi: tak, ale to zrozumienie znacznie ewoluowało z biegiem czasu.

Historycznie rzecz biorąc, uzależnienie od alkoholu było postrzegane jako moralna porażka, przekleństwo, a nawet opętanie. W XIX i na początku XX wieku naukowcy zaczęli dostrzegać jego fizyczną, „chorobową” naturę, ale nadal dominowały przestarzałe przekonania o „degeneracji” – pogląd, że wady moralne są dziedziczone – nadal dominowały.

Ewoluowała także terminologia. W 1994 roku Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne zastąpiło „alkoholizm” terminami „nadużywanie alkoholu” i „uzależnienie od alkoholu”. W 2013 roku terminy te połączono w „zaburzenie używania alkoholu” (AUD), zdefiniowane jako schorzenie, w którym dana osoba nie może zaprzestać lub kontrolować spożywanie alkoholu pomimo negatywnych konsekwencji.

AUD jako choroba psychiczna

Aktualny podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych klasyfikuje AUD jako zaburzenie psychiczne. Ponieważ zaburzenia psychiczne są uważane za choroby psychiczne, tak, AUD kwalifikuje się jako choroba psychiczna.

Kiedy jednak picie towarzyskie przekracza tę granicę? Przejście od nawyku do uzależnienia fizycznego jest często stopniowe i niewyraźne. Aby zrozumieć, jak to się dzieje, musimy przyjrzeć się wpływowi alkoholu na mózg.

Jak alkohol wpływa na mózg

• Alkohol zwiększa dopaminę: to ciepłe i zrelaksowane uczucie po kilku drinkach wynika z zalewu mózgu dopaminą. Ten neuroprzekaźnik „nagradzający” nie potrafi rozróżnić dobrych i złych nawyków, dlatego alkohol otrzymuje tę samą „złotą gwiazdkę” co zdrowe aktywności.
• Działa uspokajająco: alkohol zwiększa poziom GABA (który uspokaja mózg), jednocześnie tłumiąc glutaminian (który go podnieca). Prowadzi to do rozluźnienia, które może przerodzić się w senność i zakłócać regenerujący sen.
• Hamuje korę przedczołową: ta część mózgu odpowiedzialna za podejmowanie decyzji robi sobie przerwę, gdy pijesz, co prowadzi do złych wyborów i działań godnych pożałowania.

Postęp problemów alkoholowych

Alkohol wpływa na mózg każdego człowieka w podobny sposób, ale problemy rozwijają się w odrębnych etapach:

• Do użytku codziennego: okazjonalne picie towarzyskie, które nie zakłóca codziennego życia
• Picie intensywne: Regularne przekraczanie zalecanych limitów, narażanie zdrowia na ryzyko
• Nadużycie: Alkohol zakłóca relacje, pracę i obowiązki
• Uzależnienie: Utrata kontroli, z objawami odstawienia, gdy nie pijesz

Błędne koło uzależnienia

Kiedy już pojawi się uzależnienie, rozpoczyna się trzyetapowy cykl:

• Upijanie się/odurzenie: uleganie pragnieniu „nagrody” w postaci alkoholu
• Negatywne emocje/wycofanie: złe samopoczucie po piciu, a następnie objawy odstawienia, gdy próbujesz przestać
• Zaabsorbowanie/oczekiwanie: Powracają pragnienia, co prowadzi do impulsywnego picia pomimo zamiaru zaprzestania

Zaburzenia współwystępujące

AUD często pojawia się wraz z innymi schorzeniami psychicznymi:

• Zaburzenia lękowe (u 20-30% rozwija się AUD)
• Choroba afektywna dwubiegunowa (u 25–45% rozwija się AUD)
• Schizofrenia (prawie 25% spełnia kryteria AUD)
• PTSD i złożony uraz (u 33–50% rozwija się AUD)
• Depresja

Warunki te często oddziałują na siebie w złożony sposób, co utrudnia określenie, który z nich wystąpił pierwszy.

Odzyskiwanie jest możliwe

Dobra wiadomość jest taka, że ​​leczenie AUD działa. Oto jak podejść do odzyskiwania:

• Zacznij od detoksykacji: bezpiecznie przestań pić, w razie potrzeby pod nadzorem lekarza
• Wybierz swoje podejście: Opcje obejmują terapię rozmową, terapię poznawczo-behawioralną i inne metody leczenia oparte na dowodach
• Zbuduj swój zespół wsparcia: uwzględnij lekarzy, specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego, zaufanych przyjaciół i rodzinę
• Zajmij się współwystępującymi zaburzeniami: Upewnij się, że wszystkie schorzenia psychiczne są leczone
• Zaplanuj wyzwalacze: zidentyfikuj sytuacje, które mogą wywołać apetyt i przygotuj strategie

Idąc dalej

Zamiast skupiać się na tym, czy AUD jest chorobą psychiczną, ważniejsze jest pytanie, jak ją pokonać. W Quitmate jesteśmy tutaj, aby pomóc Ci rozwiązać problemy alkoholowe bezpośrednio, korzystając z programów wspieranych przez naukę i wspierającej społeczności. Powrót do zdrowia jest możliwy, a wsparcie jest dostępne na każdym etapie.